زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

قاعده الواحد (اصول)





قاعده الواحد، صدور معلول واحد از علت واحد از همه جهات است.


۱ - تعریف



قاعده الواحد، از قواعد فلسفی بوده و به این معنا است که اگر علتی از همه جهات واحد و بسیط باشد، تنها یک معلول از آن صادر می‌شود؛ به بیان دیگر، از موجود واحد، غیر از واحد، صادر نمی‌شود؛ از این رو، فلاسفه برای توجیه این قاعده در باب خلقت عالم با وجود تکثراتی که در آن وجود دارد، به راه‌هایی متوسل شده‌اند.

۲ - کاربرد قاعده اصول فقه



این قاعده، به طور مسامحی در اصول فقه مطرح و در مواردی مانند بحث صحیح و اعم و واجب تخییری به آن استدلال شده است.
[۱] فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر،ج۳، ص۴۸۹.
[۴] تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۲، ص۳۷۶.


۳ - پانویس


 
۱. فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر،ج۳، ص۴۸۹.
۲. دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۲، ص۲۵۰.    
۳. تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۱۸.    
۴. تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۲، ص۳۷۶.


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۱۲، برگرفته از مقاله «قاعده الواحد».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.